ทุกอย่างเป็นไปตามที่หวังไว้ ผมกำลังจะได้ไปเมืองลิเวอร์พูล
(จริงๆแล้วนะเฟ้ย)
จดหมายจากทางอังกฤษส่งมาถึงผม ซึ่งผมเอามันใส่กรอบไว้อย่างดี ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่มีค่ามากจริงๆ
หลังจากได้ทราบผลแล้ว ความตื่นเต้นก็เพิ่มมากขึ้นอีก เริ่มไม่ค่อยจะตั้งใจทำงาน เพราะมัวแต่ฟุ้งซ่าน คิดนู่นคิดนี่ แบบว่า พอไปอยู่ที่นู่นแล้ว จะไปดูบอลยังไง จะไปดูคู่ไหนบ้าง จะได้ไปเที่ยวไหนบ้างป่าว ไรงี้ (ไม่ได้คิดเรื่องงานที่จะไปทำเลย ฮ่า) ช่วงนั้นนี่ทำใจให้ทำงานให้เสร็จนี่ยากจริงๆ สติแตกตลอด
กำหนดการการเดินทางคือวันที่ 25 กันยายน 2557 ซึ่งเป็นกำหนดการที่ผมกะว่าจะได้ไปอยู่ปรับตัวที่อังกฤษก่อนสัก 2-3 วันก่อนเริ่มทำงานวิจัยจริงๆซึ่งก็คือวันที่ 29 กันยายน ในขณะนั้นเพิ่งจะเดือนเมษายน ยังมีเวลาอีก 4-5 เดือนก่อนออกเดินทาง ผมจึงใช้เวลาในช่วงนี้รีบเร่งทำงานวิจัยที่มหาลัยให้เสร็จตามกำหนด แล้วก็ศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมถึงการใช้ชีวิตอยู่ในประเทศอังกฤษ เรียนภาษาเพิ่มบ้าง (ตอนไปอยู่อังกฤษรู้เลยว่าที่เรียนมาไม่ค่อยได้ช่วยมาก ฮ่าฮ่าฮ่า) ค้นคว้าหาหนังสือท่องเที่ยวเมืองลิเวอร์พูลบ้างอะไรบ้างตามประสา
ช่วงเดือนพฤษภาคมนั้น ลิเวอร์พูลกำลังมีลุ้นแชมป์อย่างเต็มที่ ผมหวังไว้ว่า ผมจะได้ไปดูถ้วยแชมป์พรีเมียร์ลีกซึ่งจะเป็นแชมป์ลีกสูงสุดครั้งแรกในรอบ 25 ปี (ตั้งแต่ผมเกิดพอดี) อย่างไรก็ตาม ความฝันของผมได้พังทลายลงอย่างสุดเจ็บปวด โชคชะตาเล่นตลกให้เกิดอุตบัติเหตุลูกหนังกับสตีเฟ่น เจอร์ราร์ด กัปตันทีมผู้ปรารถนาแชมป์ถ้วยนี้เหนือสิ่งอื่นใด ความเสียหายในครั้งนี้ส่งผลให้แชมป์หลุดลอยไปต่อหน้าต่อตา ลิเวอร์พูลจบเพียงรองแชมป์เท่านั้น (ผมนี่เศร้าเลย)
 |
| ภาพนี้ถ่ายเล่นๆโดยเทียบกับหลุยส์ ซัวเรส กองหน้าไฟพะเนียงที่ยิงกระจายให้ลิเวอร์พูลได้ลุ้นแชมป์ (ก่อนว่าว เอ๊ย !พลาดอย่างน่าเสียดาย) |
เวลาเดินเลื่อนเคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมเริ่มต้นทำวีซ่าอังกฤษในเดือนกรกฎาคม เนื่องจากเค้าให้ทำก่อนการเดินทาง 3 เดือน ด้วยความชะล่าใจหรือมั่นใจในตัวเองมากเกินไป ส่งผลให้วีซ่าไม่ผ่าน เนื่องจากยื่นผิดประเภท เครียดเลยตอนนั้น เพราะว่าเวลามันกระชั้นเข้ามามาก มีความกังวลอย่างมากว่าจะได้วีซ่าหลังวันกำหนดเดินทาง หากเป็นแบบนั้นจะทำให้มีปัญหากับทุนของทางมหาลัยที่กำหนดวันเดินทางแน่นอนไปแล้ว ความผิดพลาดนี้ส่งผลให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง ไม่กล้าซื้อเสื้อผ้า ไม่กล้าวางแผน ไม่กล้าคุยกับเพื่อน ทุกวันเริ่มนอนไม่หลับ เครียด กลัวว่าจะไม่ได้ไป ใกล้เป็นหมาบ้าเข้าไปทุกที แฮ่ !
และแล้วววววววววว ผลวีซ่าก็ออกมาจนได้ ผมได้วีซ่าแบบ Visit Student กึ่งท่องเที่ยว (สำหรับนักศึกษาแลกเปลี่ยน) ระยะเวลา 6 เดือน คือวีซ่าประเภทนี้ก็คือห้ามไปทำงานหารายได้พิเศษ หากเจอจะส่งกลับประเทศอะไรทำนองนั้น (ผมก็ไมคิดจะทำงานหรอก แค่จะดูบอล ฮ่าฮ่าฮ่า)
แต่วันที่วีซ่าผ่าน คือวันที่ 24 กันยายน แล้วกำหนดเดินทางของผมคือวันที่ 25 กันยายน
เอิ่มม...
ได้แต่นึกในใจว่า ชีวิตยากขนาดนี้ตั้งแต่ยังไม่ได้ไปเลยเหรอวะเนี่ย...
 |
| หน้าตาวีซ่าอังกฤษที่ได้มาอย่างยากเย็น |
หาทางออกไม่ได้ เลยปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาให้ช่วยให้คำปรึกษา (งงว่ะ) ผลสรุปออกมาคือ อาจารย์ให้เดินทางในวันที่ 29 กันยายน ซึ่งเป็นวันเริ่มต้นที่กำหนดไว้ในเอกสารดีกว่า จะได้ไม่ต้องแก้ไขอะไรให้ยุ่งยากและซับซ้อน นั่นหมายความว่าผมมีเวลาอีกเพียง 4 วันก่อนที่ผมจะจากบ้านที่ผมรักไปสู่ดินแดนที่ผมใฝ่ฝัน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น